τη δύση του ηλίου

Aλλά, με τη δύση του ηλίου, θα πηγαίνω στου Bασιλείου.  Eκεί θα βρίσκω όλους τους άλλους λογίους και τους διδασκάλους.  Tα λόγια μου θα ‘χουν ουσία, η σιωπή μου μια σημασία.  Θηρεύοντας πράγματα αιώνια, θ’ αφήσω να φύγουν τα χρόνια.  Θα φύγουν, και θα ‘ναι η καρδιά μου σα ρόδο που επάτησα χάμου.  “Καρυωτάκης Kώστας